ضمایر ملکی در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی)

در این مطلب قراره که ضمایر ملکی در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) را با سادترین روش بیاموزید با عربی آموز همراه شوید.

ضمایر ملکی زمانی استفاده می کنیم که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به خودمان یا به یک فرد یا افراد دیگر نسبت بدهیم، مثل کتابم، کتابت، کتابتون و غیره.

شخص من(مفرد متکلم):

در زبان فارسی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به خود نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (م) می کنیم مثل کتاب می شود کتابم. در زبان عربی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به خود نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (ي) می کنیم مثل گلاص به معنی لیوان می شود گلاصي.

گلاص(لیوان) می شود گلاصی (لیوانم).

شخص ما (جمع متکلم):

در زبان فارسی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به خودمان نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (مان) می کنیم مثل کتاب می شود کتابمان. در زبان عربی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به خودمان نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (نه، نا) می کنیم مثل گلاص به معنی لیوان می شود گلاصنه یا گلاصنا.

گلاص (لیوان) می شود گلاصنه (لیوانمان).

شخص تو (مفرد مذکر مخاطب):

در زبان فارسی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به مفرد مذکر مخاطب نسبت بدهیم کلمه را به علاوه (ت) می کنیم مثل کتاب می شود کتابت. در زبان عربی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به یک مفرد مذکر که رو به روی ما قرار دارد نسبت بدهیم کلمه را به علاوه (ک) می کنیم مثل گلاص به معنی لیوان می شود گلاصک.

گلاص (لیوان) می شود گلاصک (لیوانت).

شخص تو (مفرد مونث مخاطب):

در زبان فارسی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به یک مفرد مونث که رو به روی ما قرار دارد نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (ت) می کنیم مثل کتاب می شود کتابت. در زبان عربی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به یک مفرد مونث که رو به روی ما قرار دارد نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (چ) می کنیم مثل گلاص به معنی لیوان می شود گلاصچ.

گلاص (لیوان) می شود گلاصچ (لیوانت).

شخص شما (جمع مخاطب):

در زبان فارسی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به جمعی که رو به روی ما قرار دارند نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (تون) می کنیم مثل کتاب می شود کتابتون. در زبان عربی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به جمعی که رو به روی ما قرار دارند نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (کم) می کنیم مثل گلاص به معنی لیوان می شود گلاصکم.

گلاص (لیوان) می شود گلاصکم (لیوانتون).

نکته: ضمایر ملکی در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) شخص مخاطب جمع هم برای جمع مونث و هم برای جمع مذکر استفاده می شود.

نکته: در زبان عربی برای احترام گذاشتن نیاز نیست جمع ببندید.

شخص او (مفرد مذکر غائب):

در زبان فارسی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به یک مفرد مذکر غائب نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (ش) می کنیم مثل کتاب می شود کتابش. در زبان عربی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به یک مفرد مذکر غائب نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (ه) می کنیم مثل گلاص به معنی لیوان می شود گلاصه.

گلاص (لیوان) می شود گلاصه (لیوانش).

شخص او (مفرد مونث غائب):

در زبان فارسی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به مفرد مونث غائب نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (ش) می کنیم مثل کتاب می شود کتابش. در زبان عربی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به مفرد مونث غائب نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (هه، ها) می کنیم مثل گلاص به معنی لیوان می شود گلاصهه.

گلاص (لیوان) می شود گلاصهه (لیوانش).

شخص آنها:

در زبان فارسی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به جمع غائب نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (شون) می کنیم مثل کتاب می شود کتابشون. در زبان عربی زمانی که می خواهیم مالکیت یک چیزی را به جمع غائب نسبت بدهیم، کلمه را به علاوه (هم) می کنیم مثل گلاص به معنی لیوان می شود گلاصهم.

گلاص (لیوان) می شود گلاصهم (لیوانشون).

نکته: لازم به ذکر است که در لهجه عراقی و خلیجی شخص  جمع غائب هم برای جمع مونث و هم برای جمع مذکر استفاده می شود.

نکته: در زبان عربی برای احترام گذاشتن نیاز نیست جمع ببندید.

در اینجا ضمایر ملکی در زبان عربی (لهجه عراقی و خلیجی) یکی می باشد و فرقی نمی کند

اگر علاقمند به یادگیری زبان عربی هستید اینجا کلیک کنید